Ganzenbescherming Nederland
acties
video
archief
contact
Betuwse Bestialiteiten
Dossier
Jachtmisstanden

Dossier
Veluws Wild

Betuwse Bestialiteiten (Blauwe Kamp deel 1)

Naar aanleiding van de Schipholproblematiek wilde ik vanmiddag even Olifantsgras te velde fotograferen en stak daarvoor de Waal over, omdat ik onder Echteld en Zoelen dat gewas op stam wist te staan. Maar in het zwaar Gristelijke Betuwse land wachtte me een onaangename ontdekking.

Kijkt allen toe. En huiver.

jachthut

Foto 013: Een hutje in het lover......

jachthut

Foto 012: Olifantsgras naast mais. Wat heeft dat te betekenen?

jachthut

Foto 021: Aha: langs mais en erfscheiding een kraaien- en roofvogelval!

jachthut

Foto 005: En langs het Olifantsgras een 2e ganzenhut!

jachthut

Foto 018: Welja. Tussen het Olifantsgras ook nog een clandestiene
voerplaats voor uitgezette fazanten!

jachthut

Foto 011: En tussen twee percelen Olifantsgras een 3e ganzenschiethut.
Kassa voor de verpachter!

jachthut

Foto 009: Uiteindelijk dan de ultieme ontdekking; een vosvrije val met
levende kip, afgekloven kadavers en een levend doch doodsbang vrouwtje
Havik. Dat arme dier ga ik niet ten koste van veel stress portertteren
maar bel via 144 de politie, eis geen surveillancedienders, geen
zelfjagende boa, maar de Ambtenaar Bijzondere Wetten van regioteam
Lingewaarden. Aldus geschiedde! (Met veel oprechte dank aan de
dienstdoende vrouwelijke wachtmeester van meldkamer regiopolitie
Gelderland - Zuid, die mij dit toezegde. En woord hield!)

jachthut

Foto 015: De adjudant, die ik nog kende van een clandestien
rietgansafschotheterdaadakkefietje van een jaar of zes geleden, maakt
het kapotte gaas in de bovenhoek van de val dicht. Er zit namelijk nog
een azende buizerd vlakbij!

jachthut

Foto 014: Tenminste een 'gelukkige' survivor in deze neerdrukkende
hedendaagse repeterende veldbreuk. Ik stond er op dat de
dierenambulance zich over dit diertje zou ontfermen en dat werd me
toegezegd. Wat er met die jagers gebeurd zal me worst wezen.
Als de (hopelijk niet jagende) rechter er maar aan te pas komt!

- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -

Update: Blauwe Kamp deel 2

Vanmiddag ben ik even teruggegaan naar de Blauwe Kamp omdat dat Sussexhennetje me niet lekker zat. Er leek geen kip in het veld te bekennen, maar toch zette ik de auto niet bij de boerderij maar op een parkeerlus wat verderop.



Daar vond ik al meteen een eerste jachtslachtoffer: een in een sloot weggemoffelde knobbelzwaan! Op enkele tientallen meters er vandaan lag een afgeknalde ekster in de rand van het wintergraanveld. Zo gaat dat in zulke jachtvelden!
Ik besloot om door het Olifantsgras naar de vangkooi te lopen en genoot even van de zingende Gele Kwikstaarten, die in het hoge gewas prima zangposten hadden ingenomen. Maar ik was niet gekomen om te genieten!
Toen ik nog een goeie 100 meter van de kooi verwijderd was, zag ik ineens een zilvergrijs busje stroomafwaarts langs de Linge rijden. Ik raakte in verwarring en meende dat het voertuig zich aan de overkant van het riviertje bevond. Daarom liep ik snel verder en had de vangkooi bijna bereikt toen ik het busje opnieuw in het vizier kreeg. Het kwam op amper 50 meter afstand achter het Olifantsgras recht op mij af.
Omdat ik in zulke gevallen nooit de confrontatie zoek nam ik tussen het riet snel afstand en zag daarbij twee mannen bij de kooi staan en in mijn richting kjken. Kennelijk bood het ruimgroeiende gewas onvoldoende dekking, want terwijl ik mij uit de voeten maakte zag ik het voertuig op zeker moment slechts enkele tientallen meters achter me langs de rand van het perceel rijden. Omdat ik aan de terreinstructuur zag dat verder rijden op de modderige slootkant voor de achtervolgers niet mogelijk was kwam ik uit de dekking en stak - al fake-telefonerend - het wintertarweveld over in de richting van mijn auto. Die gespeelde telefonade kwam voort uit het feit, dat op de minuut af een week geleden op slechts enkele kilometers afstand van deze plek op de A15 twee passerende dames bijna door een ganzenjager neergeschoten werden. Buitendien speelde de schokkende aanslag op het Zwanenmeisje in februari 2011 zich af op nog geen 3 kilometer vanaf de plek waar ik mij vandaag bevond. Het lijkt mij dan ook zaak dat er zo snel mogelijk korte metten wordt gemaakt met de hobbyjacht in dit deel van de Betuwe! Dat kan dan prachtig dienen als bruggenhoofd voor de jachtmatige schoning van heel ons land. De tijd lijkt er rijp voor!

Daar vond ik al meteen een eerste jachtslachtoffer: een in een sloot weggemoffelde knobbelzwaan! Op enkele tientallen meters er vandaan lag een afgeknalde ekster in de rand van het wintergraanveld. Zo gaat dat in zulke jachtvelden!
Ik besloot om door het Olifantsgras naar de vangkooi te lopen en genoot even van de zingende Gele Kwikstaarten, die in het hoge gewas prima zangposten hadden ingenomen. Maar ik was niet gekomen om te genieten!

Toen ik nog een goeie 100 meter van de kooi verwijderd was, zag ik ineens een zilvergrijs busje stroomafwaarts langs de Linge rijden. Ik raakte in verwarring en meende dat het voertuig zich aan de overkant van het riviertje bevond. Daarom liep ik snel verder en had de vangkooi bijna bereikt toen ik het busje opnieuw in het vizier kreeg. Het kwam op amper 50 meter afstand achter het Olifantsgras recht op mij af.



Omdat ik in zulke gevallen nooit de confrontatie zoek nam ik tussen het riet snel afstand en zag daarbij twee mannen bij de kooi staan en in mijn richting kjken. Kennelijk bood het ruimgroeiende gewas onvoldoende dekking, want terwijl ik mij uit de voeten maakte zag ik het voertuig op zeker moment slechts enkele tientallen meters achter me langs de rand van het perceel rijden. Omdat ik aan de terreinstructuur zag dat verder rijden op de modderige slootkant voor de achtervolgers niet mogelijk was kwam ik uit de dekking en stak - al fake-telefonerend - het wintertarweveld over in de richting van mijn auto. Die gespeelde telefonade kwam voort uit het feit, dat op de minuut af twee weken geleden op slechts enkele kilometers afstand van deze plek op de A15 twee passerende dames bijna door een ganzenjager neergeschoten werden. Buitendien speelde de schokkende aanslag op het Zwanenmeisje in februari 2011 zich af op nog geen 3 kilometer vanaf de plek waar ik mij vandaag bevond. Het lijkt mij dan ook zaak dat er zo snel mogelijk korte metten wordt gemaakt met de hobbyjacht in dit deel van de Betuwe! Dat kan dan prachtig dienen als bruggenhoofd voor de jachtmatige schoning van heel ons land. De tijd lijkt er rijp voor!


Een van onze vrijwilligers trekt de velden in op zoek naar de misstanden van jagend Nederland... Dat er van fatsoen vaak geen sprake is legt hij op weergaloze wijze vast... Bekijk hier de beelden van het Betuwse Land.


- - - - - - - - - - - - - - - - -

Betuwse bestialiteiten


Waterland


Maas en Waal

Schipholproblematiek

Stichting Ganzenbescherming Nederland is opgericht om een duidelijk geluid te kunnen laten horen tegenover dit kabinet dat het oog voor onze natuur en en al wat daarin leeft lijkt te zijn verloren. Dat er een krachtig tegengeluid moet komen tegen het vergassen van honderd duizenden ganzen is duidelijk. Dat is de reden dat wij als kersverse stichting proberen de spreekbuis te zijn voor de machteloze ganzen.

Stichting Ganzenbescherming Nederland

Het Bestuur

Stichting Ganzenbescherming Nederland

T: 0524 - 291 773
E: info@ganzenzebescherming.nl
S: www.ganzenbescherming.nl